Περί εκλογών...

Δώστε μου μια, δώστε μου δυο, δώστε όσες μπορείτε
σφαλιάρες κατακέφαλα και μη με λυπηθείτε
ζαλίστηκα, μπερδεύτηκα και εμετό θα κάνω
τόσα σποτάκια άντεξα, μα όχι παραπάνω.
Είστε όλοι σιχάματα, βλήματα και χαμένοι
την ψήφο μου δε θα πάρετε, τι άλλο μου απομένει;
Σκέφτομαι πώς κατάντησα άνεργη και καμμένη
μήπως Θεέ μου ήμουνα ολίγον τι βλαμμένη;
Τι σε ρωτώ και σένανε, πολύ που σ'ενδιαφέρει
εκεί ψηλά στα ουράνια φυσάει άλλο αέρι
μη μου πουντιάσεις μοναχά κι ύστερα τι θα γίνει
ούτε με πύραυλο έρχεται κει πάνω ασπιρίνη.
Τι φταις κι εσύ Θεούλη μου, τι σου τα πρήζω τώρα
τι μαλακία με βάρεσε κι εμέ κι όλη τη χώρα;
Να τους κοπούν τα κάκαλα σαν πάνε και ψηφίσουν
αυτούς που μας διαλύσανε, μην τους χειροκροτήσουν
λεφτά δε μας εδώσανε, μα μας τα πήραν όλα
και τώρα τα κουφάρια μας τα παίζουν "πάρτα όλα".
Πού είναι ή αρχαία η τόλμη μας, η λεβεντιά, η χάρη
και έχει φτάσει ο Σαμαράς να μοιάζει με παπάρι;
Γιατί θαρρώ δε γίνεται το έθνος να τα χάνει
μήπως Θεούλη μου ήτανε κι ο Περικλής χαϊβάνι;
Μάλλον έτσι θα ήτανε, τίποτα δε μας σώζει
"Αλέξη", θα φωνάζουμε, "καινούριε Καραγκιόζη"
παίξε στο θέατρο σκιών με τα μυαλά μας τώρα
ήρθε η δικιά σου η σειρά  με γέλια και με δώρα.
Αφού λοιπόν κατάφερες κι εσύ να μας τουμπάρεις
τι άλλο μένει πια να πω "Γίνε Άρης να γουστάρεις"!!!


A. Pineli